Behalve dan dat er ook erg veel leuke
en gezellige gasten zijn, zijn er natuurlijk ook minder leuke gasten,
en dat is nog subtiel uitgedrukt. Want ja, dat kan ik niet ontkennen:
je zal helaas vaak genoeg als object worden behandeld. Dat deel van
het werk ga ik niet ontkennen of mooier maken dan het is. Zo had ik
vorige week bijvoorbeeld nog dat ik me netjes voorstelde aan een
groepje jongens. Het eerste wat ik te horen kreeg was “Hoi. Doe je
ook gangbangs? 5 personen. 1500 euro.”
Ik weet niet uit welke
openingszinnenboekje die komt, maar ik moet toegeven dat hij niet erg
succesvol is. Wel weer een andere manier om het ijs te breken.
Een ander mooi voorbeeld is gasten die
hun handen tijdens een lapdance niet thuis kunnen houden. Het is niet
ongewoon dat je regelmatig een hand op je rug, kont, zij, misschien
zelfs tiet krijgt. Leuk is anders, maar hier moet je rekening mee
houden dat het voor kan komen. Ik kan daar heel beledigd om gaan
liggen huilen dat mijn eigenwaarde hiermee is aangetast, maar daar
schiet je sowieso niets mee op. Erboven staan, niet aanstellen,
aangeven en doorgaan. Het wordt alleen een ander verhaal als er op
lichtsnelheid twee vingers * op een
bepaalde plek * af komen, die je vervolgens met een heuse Matrix move
kan ontwijken. Dit heb ik tot nu toe nog maar 2 keer meegemaakt, en
ik hoop dat de 3x is scheepsrechtregel in dit geval niet geldt.
Of, ook een leuke:
de huilklant. Ik heb respect voor elke klant, en ik zal nooit iemand
snel veroordelen. Veel mensen komen hun verhaal bij me doen, en daar
ga ik ook graag mee om. Dat daar een traantje bij kan komen kijken
tot daar aan toe. Maar wanneer de klant in kwestie om de 5 minuten
begint te huilen, omdat hij zo ontroerd is dat hij bij mij en de
andere dames mag zitten, wordt het toch enigszins ongemakkelijk.
Helemaal mooi wordt het, als hij niet meer ophoudt met huilen, en
vervolgens lallend om je nek gaat hangen. Behalve “hee, kijk een
vogel!” of “Ik geloof dat ik mijn moeder hoor roepen” komt er
in zo'n moment weinig in me op wat ik kan zeggen. Weglopen vind ik
ook weer niet netjes. Maar nog mooier wordt het als je ziet dat deze
klant in zijn dronkenheid een enorme snotterbel onder zijn neus heeft
hangen, je weer om de nek valt, en jou vervolgens achterlaat met
“iets glanzends” in je haar.
Verder kan ik me
niet heel veel andere vreemde verhalen bedenken. Over het algemeen
valt dit namelijk reuze mee. Ik reken verdere opmerkingen over m'n
lichaam niet mee, of de vele verzoeken die ik heb gehad om meer te
doen. En de telefoonnummers, véél telefoonnummers. Ik geloof dat
hier elke dame aan zal moeten wennen wanneer ze in deze branche
werkt. In de club zal je aanbeden worden, maar vergeet niet:
uiteindelijk ben je toch maar “die lekkere stripper”, hoe lief ze
je ook aan kunnen kijken. Blijf uitkijken, en blijf behoud altijd een
bepaalde afstand.
Dat wil niet
zeggen dat je niet jezelf kan zijn, en lol kan hebben. Wat het
leukste is, is als je vaste gasten hebt die voor jou terug blijven
komen, gewoon omdat ze het zo leuk vinden om met je te praten. Zo heb
ik ik nu een gast die vaker terugkomt, en dan per se mij aan zijn
tafel wil hebben. Ik ben namelijk best wel heel erg direct en
spontaan, dus ik kan me voorstellen dat veel mensen daar juist van
gaan rennen (zelfs ik zou voor mezelf gaan rennen). Maar blijkbaar
het schijnt sommige klanten ook weer aan te trekken, wat het voor mij
ook weer leuker maakt. Want de leukste avonden zijn die, dat je
oprecht hard heb kunnen lachen samen met gasten en het gezellig hebt.
Maar het blijft
elke avond toch weer een verrassing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten