De minder zonnige kant

Behalve dan dat er ook erg veel leuke en gezellige gasten zijn, zijn er natuurlijk ook minder leuke gasten, en dat is nog subtiel uitgedrukt. Want ja, dat kan ik niet ontkennen: je zal helaas vaak genoeg als object worden behandeld. Dat deel van het werk ga ik niet ontkennen of mooier maken dan het is. Zo had ik vorige week bijvoorbeeld nog dat ik me netjes voorstelde aan een groepje jongens. Het eerste wat ik te horen kreeg was “Hoi. Doe je ook gangbangs? 5 personen. 1500 euro.”

Waarom je katers voor lief moet nemen

Dit stukje wil ik speciaal toewijden aan een belangrijk onderdeel van the job: de drankjes! Hoe saai het ook klinkt, dit is een onmisbaar onderdeel. Een groot deel van de inkomsten komt namelijk uit de verkochte drank. Ik ben namelijk niet alleen een danseres, ik ben ook een gezelschapsdame. Dat betekent dat ik dus ook ook met de klanten praat, en er gezellig bij zit. Maar in ruil daarvoor is het wel de bedoeling dat zij iets te drinken voor je kopen. Met een fristi neem ik geen genoegen. Nee: ik heb het over drank van 30 tot 200 euro. Klinkt belachelijk he? Dat dacht ik op het begin ook. Kom je daar gezellig kletsen en doen alsof je geïnteresseerd ben, moet je de klant nog vragen om een traktatie ook. En, het wordt nog erger:

De eerste werkdag

Dan begint je eerste werkdag, ofja, nacht eigenlijk. Tijden van 20:00-7.00 zijn heel normaal, dus RedBull is your best friend. Nu wil het niet zeggen dat je ook de hele tijd aan het werk bent. Houd er rekening mee dat het per avond enorm kan verschillen, de drukte is vooraf niet in te schatten. Zo is het ook al eens voor gekomen dat er de hele nacht niks of niemand, behalve een voorbij rollende tumbleweed, aanwezig was in de club. In dat geval is het ideaal als je leuke collega's hebt. Als je lang stil zit, wordt het vanzelf gerechtvaardigd om er oncharmant bij te gaan liggen. En hé, maak het jezelf comfortabel, want ookal lig je ondersteboven op de bank met een ontzettende cameltoe en een inkijk tot aan je navel: nobody cares! Dat is iets wat ik al snel gemerkt had: de sfeer is ontzettend los, op een prettige manier. De 'dirty' sfeer is bij ons niet aanwezig. Máár, wanneer er gasten binnenkomen, schiet iedereen binnen een nanoseconde op zijn plek, loopt iedereen weer rond, en hang ik meteen in de paal (dat is niet bepaald de fijnste activiteit om te doen als je net wakker bent, maar het is in ieder geval een effectieve manier van wakker worden. Al helemaal als je er ondersteboven uitvalt -niet dat dit mij overkomen is, maar ik geloof niet dat het aan te raden is).

Maar goed, dit was even algemeen: terug naar mijn eerste werknacht.

De eerste stappen naar de nachtclub

Ja, hoe kom je erbij om dit werk te gaan doen. Het is niet iets wat je zomaar binnenvalt wanneer je op de koffie zit bij je oma. Nee hoor, ook bij mij was dat best een proces. En het is allemaal begonnen bij geldzorgen Na 100x alle “normale” opties te zijn nagegaan, weet je zelf ook wel dat het niet echt haalbaar is. Tenzij je universiteit Hogwarts heet, en je beschikt over de magische gave om 60 dingen tegelijk te doen, de dagen met 12 uur te verlengen of je wc papier in geldbriefjes te veranderen.

Dus ga je bij jezelf na “Hmm, waar ben ik goed in...”. Goh, laat dat nou toevallig (paal)dansen zijn. Ja, bij welk baantje zou nou van toepassing komen? Hmm nee, geen idee hoor, tssssja.

Intro

Eigenlijk ben ik een student aan de universiteit. Volledig dedicated aan mijn studie zit ik dus een groot deel van mijn tijd in de bibliotheek, of in de banken van de collegezaal. Wanneer de meeste leeftijdgenoten zich klemzuipen op zaterdag of op bartafels dansen, zit ik meestal met mijn neus in de boeken. Tenminste, als ik niet aan het werk ben. Want mijn belachelijk dure studentenkamer, de schoolboeken, verzekering en ga zo maar door moeten ergens van betaald worden. Dus vandaar dat ik naast mijn studie ook een baantje heb, zoals veel studenten.

Nu kun je natuurlijk achter de kassa gaan zitten bij de Aldi, maar je kan ook gewoon stripper worden.