donderdag 17 april 2014

De dubbele lapdance

Deze week werk ik denk ik 5 nachten. Ik zal nu de nacht van gisteren beschrijven, wat voor mij een hele doorsnee werknacht was. Het is een beetje lastig voor me geworden om aan te voelen welke details interessant zijn voor buitenstaanders, want de meeste dingen wennen, en worden “normaal”. Dus bij deze: een droge, globale beschrijving van het begin tot het eind van de avond.


Wanneer ik binnen kom ga ik meteen richting de kleedkamer. Ik probeer altijd zo veel mogelijk te variëren in outfits, het liefst meerdere keren op een avond. Zorg dat je setjes altijd bij elkaar passen, en dat je genoeg keuze hebt. Het is maar net waar ik op zo'n moment zin in heb om te dragen. Gisteren ging ik voor een rood setje, met daarop een kort zwart rokje die je volledig open kon ritsen (dat is makkelijk uitkleden dus), en een kanten strapless top. Ook strapless is aan te raden, vooral in mijn geval. In mijn lompheid zie ik het nog wel gebeuren dat mijn arm vast komt te zitten in een bandje bij het uitkleden. Of nog erger, mijn hoofd. Ik heb de belachelijke angst dat ik absoluut niets over mijn hoofd uit wil doen: ik zie het zo gebeuren dat ik vast kom te zitten, en buiten dat wil ik mijn kapsel en make-up niet verpesten. Zo van: Mooi gezicht → Shirt wordt over het hoofd getrokken → Bassie komt tevoorschijn.
Over het algemeen komen de gasten pas later binnen, maar gisteren kwam de eerste al meteen op het begin van de avond binnen. Dan wordt de dansroutine opgestart. Na mijn dansje ben ik naar de gast toegegaan, en ben ik een gesprek begonnen waarin ik natuurlijk veel interesse toon en vragen over hem stel. Hoe enthousiast hij ook lijkt, probeer op tijd te herkennen of het ook wat gaat opleveren. Wanneer de bediening vraagt of hij mij ook wat aan wil bieden, en hij aan komt met: “uhhmm, ooh, zo duur. Is een biertje ook goed?” .Wat gul van je zeg, de shows van mij en de andere dames waren zo goed dat ik er zelfs een biertje voor krijg. Meestal gaat dit hem niet meer worden, dus is het verstandig het gesprek af te ronden (niet meteen weg lopen, dat staat ook een beetje arrogant).
Toen ik later op de avond weer in de paal hing was er een ander stel bijgekomen, een man en een vrouw. Aan hun applaus te horen beviel het optreden, op zo'n moment maak ik oogcontact, glimlach ik: zorg dat ze blijven ze zitten en op je “wachten”. Eenmaal aangeschoven ben ik enthousiast een gesprek begonnen. Wat handig is om te weten: als er een vrouw bij zit, zorg je dat je extra aandacht aan haar besteed, zorg dat je gewoon gezellig bent en er niet op uit bent om haar man weg te kapen. Ze leken wat terughoudend, dus echt los liep het niet. Net toen het gesprek een beetje aan z'n einde kwam en ik het bijna op wou geven, vroegen ze of ik ook lapdances gaf, voor allebei. Dat wilden ze absoluut eens uitproberen, allebei tegelijk. Het vergt wat creativiteit om 2 mensen tegelijk een lapdance te geven, maar voor 2 keer 50 euro (in één keer), geef ik het graag een kans.
Het zal wat lastig voor te stellen zijn, om 2 mensen tegelijk een lapdance te geven, dus ik zal even uitleggen hoe het er een beetje uitziet.
Op mijn werk heb ik het geluk dat we lange banken hebben, die vastzitten tegen de muur (groot voordeel). Zorg dat je klanten naast elkaar gaan zitten, eventueel met een klein stukje ruimte ertussen. Spring er niet meteen bovenop, maar dans eerst even voor ze en kom wat dichterbij. Wanneer je bij de bank bent, buk je voorover en leun je met je handen tegen de leuning van de bank: maak wat mooie golfbewegingen tussen beiden in, dan heb je aandacht meteen te pakken. En dan kun je eigenlijk doen wat je wilt: ga er eerst tussen zitten, buk een keer voorover, kom omhoog met een holle rug, doe wat uitkomt. Nu komt het schoot gedeelte: een beetje lastig want je moet ze precies evenveel aandacht geven. Draai daarom een kwart slag zodat je ligt op de bank, en hoppa, ieder heeft een helft. Wat ook altijd een goeie blijft op te doen, is het over de bank kruipen, over alle 4 de benen heen (met kruipen bedoel ik dan wel de elegante versie, niet de Shakira like “ik rol door de modder versie” of de versie die je wel eens tegenkomt op de kinderboerderij).

Hoe dan ook, ze vonden het erg leuk dus voor deze opdracht ben ik geslaagd.
 Een uurtje later komen er twee jongere mannen binnen, wat meestal niet heel positief is. Mijn ervaring met jongeren/studenten is dat ze 9 van de 10 keer niets willen betalen, omdat ze geen geld hebben. Natuurlijk stap ik er altijd op af en begin ik een gesprekje. Wat ook nog best gezellig was: als het klikt vergeet je eigenlijk dat je aan het werk bent. Het kan zo een gesprek zijn die je normaal tijdens het uitgaan aan de bar voert. En het mooie is dat er een grote fles champagne voor me werd besteld. Tussendoor moest ik natuurlijk nog een paar keer optreden, waarbij ik nog een paar extra dollars kreeg. Ook altijd mooi meegenomen. Het was een erg rustige avond verder, maar eigenlijk helemaal prima. Nou, mijn vooroordelen neem ik bij deze direct terug.  Zo zie je maar weer dat het niets wil zeggen of je een hele groep partygangers in de club hebt zitten, of een paar rustige gasten. In ieder geval had ik nu niets te klagen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten